İŞÇİDER; “İşçinin Alın Teri Kurumadan Hak Ettiğini İşveren Karşılamalı!”

“Üç emekli, bir memur ediyor vay be… memlekete bak bu vebali nasıl ödeyeceksiniz!” ifadeler İşçi Haklarını Koruma Derneği Başkanı İsmail Doru’ya ait. Doru, ne memurun ne işçinin nede emeklinin günümüzün ekonomik koşullarından memnun olduğunu dile getirerek; “Enflasyon canavarını kudurtan basiretsiz ekonomi kurmaylarıdır. Hiç bir kimse aldığı maaştan memnun değil! İşçilerimizde ekonominin varoşlarında eziliyor yok oluyor! Yönetim Kurulumuza yakın bir zamanda gelen bir mektubu sizlerle paylaşmak istiyorum. “2012-2013 yılların sendikalı ağır sanayide iş başı yapmış olan işçilerin maaşları 2022 yılının ortasına kadar arada yapılan sözleşmelere rağmen asgari ücretin ortalama 1.3 – 1.5 katı oranındaydı. 2022 yılından sonra asgari ücretlere yapılan zamlardan sonra bu oran 1.1 e kadar düştü. Özellikle 2023 yılında 8500 olan ücret sonrası 10 senelik çalışan işçi ile yeni işbaşı yapmış olanlar neredeyse aynı ücreti alıyorlardı. İşçilerin sendikalara ne kadar baskı yapsalar da, sendika sözleşmemiz var onu bozamayız gibisinden üyelerine olumsuz yanıtlar vermeye başladılar.

Ama işveren sendikaları bu asgari ücret artışının işyerlerinde huzursuzluk yaratacağını ve bunun hem sektörde hem de işçi işveren arasında gerilmelere neden olacağını ön görerek işçi sendikasıyla Ocak ayı içerisinde görüşmeler yaparak refah payı olması görüşünden kıdeme dayalı bir ara zam için anlaştılar. Tabi bu zam temmuz ayında yapılan asgari ücret açıklandıktan sonra tekrar eski haline geldi ve yine 10-12 senelik ağır sanayi çakışan işçi ile yeni iş başı yapmış olanlarla aynı ücreti alıyor hale gelindi. Hatta kümülatif matrahın artması ile temmuz ayında girilen %20lik vergi diliminden dolayı yeni işbaşı yapmış olacak olan işçiler 10 senelik çalışandan bile yüksek maaş alma noktasına gelmiştir. Bu konu halkında sendikalar yine sessiz kalmış ve 2023 ayında başlayacak olan sözleşme sürecini bahane ederek kaçak dövüş sergilemektedirler ve iş yerlerinde zaten iş verenle işçi arasındaki köprü rolünü iyice zedelemişler ve neredeyse etkisiz eleman gibi kalmışlardır. İşçiler artık sendikalara güveniniz yitirmiş işverenin ve iş veren sendikasının insiyatifine kalmışlardır.

İşçi ve iş veren sözleşmeleri yıllardır Eylül ayında başlanıp bir sonraki senin asgari ücret ve memur zamlarını göz önüne alarak danışıklı dövüş olarak bitirmek için Ocak ayında masada işi bitirmektedirler. Bu Eylül ve ocak ayı arasındaki zamanda işçi hep kendi cebinden, banka kredi kartlarına yüklenmekte ve daha çok borca girmektedir. İşçiler Bu seneki Eylül ayında başlayan sözleşme sürecinin Ocak ayına uzaması durumunda çok daha büyük sorunlar yaşayacağı konusunda sendikalarına sürekli dile getirmektedir. Ama bu durumda sendikalar bile sanki elleri kolları bağlanmış biz de bakalım durum ne gösterecek modundan çıkamadılar. Ve işçisine bu konuda güven veremiyorlar. Temmuz ayından itibaren üst üste gelen vergi zamları ürün zamlarına 10-15 senelik işçiler ezilmekten başka ellerinden başka bir çare gelmiyor. Bir çok iş yerinde 3 vardiya neredeyse asgari ücrete yakın çalışanlar eğer bu sene sonuna kadar yapılan sözleşmelerden hem ceplerini gende gönüllerini ferahlatacak yüzlerini güldürecek ücret artışı almazlarsa bir çok ağır sanayide işveren çalışan bulmakta zorluk çekeceklerini bilemeliler.

Çünkü bu düşük ücretle 3 vardiya sisteminde Ve fazla mesailerle ailesini kısıtlı saatlerde görmekten çalışmanın anlamsız olduğu ve dışarıda herhangi 1 iş hatta fabrikada fazla mesai yapmış gibi ek iş de yaparım hiç değilse akşam evimde ailemle birlikte vakit geçiririm moduna girildi. Şu an bir çok çalışan eylüldeki sözleşmenin en geç Kasım belki aralık aynın başına kadar çözüme ulaşması için beklemede ve şu an kendini sineye çekmiş durumda. Yılbaşını geçmesi ve gerekli refah ücretleri alınmazsa hem işçi hem de işveren açısından zorlu bir süreç bekliyor.” bu mektup çekilen acılarında bir göstergesidir!” dedi.