GÖZDEN ÇIKARILMIŞ TOPRAKLAR: KAZ DAĞLARI DİRENİŞİ

İnsan ve sistem arasındaki bu alışveriş, bireye sadece trajedilerde rastlanabilecek cinsten bir hırs, hubris (kibir) ve bitmek bilmeyen bir sömürü arzusu sunmuştur. Bu bakış açısı, onun kendisine ekonomik çıkar sağlayabileceğine inandığı her cinsten varlığı yok edebilecek bir cüret kazandırmıştır. Esasen bu, birçok cinsten katliamın ön kabulü demektir.

Bir maden ocağı projesi için 1 milyondan fazla ağacın kesildiği Kaz Dağları yöresindeki flora, fauna ve köylerdeki insan yaşamı tehlike altındayken, gözler nerededir? Sistem, tüm bu varlıkları çoktan gözden düşürmüştür. Bu yıkım ve bireyin kendi varoluşunu yok edişi eşzamanlı olarak devam etmekteyken hepimizin gözleri başka yerlere çevrilidir. Kent hayatının surları olan betonlar içine boğulmuş insan tabiattan, yeşilden çok uzaktır. Gözleri trafik, bitmek bilmeyen mesai, kalabalık, hava kirliliği ve yapay gündemlerden bozulmuştur.

Ne var ki -nadiren de olsa- betonlar arasından ormanlara taşınan birtakım aynaların yarattığı bazı yansımalar vardır. Bu bazen bir köyden gelen yardım çığlığı, bazen yaşlı kadınların gözyaşları, bazen bir ağacın devrilmesi ve bazen de içilemeyecek hale gelen, zehirlenmiş bir su pınarında gizlidir.

Gözlerimiz, onları kamaştıran bu ışımaya çevirmek zorundadır. Gözden çıkarılmış olan, kendisini çağırmaktadır.

Gözden Çıkarılmış Topraklar: Kaz Dağları Direnişi sergisi bakmaya karar veren tüm gözleri bu çağrıya ortak eden yansımalardan oluşmaktadır.